Daj nam serca, abyśmy zrozumieli;
Aby nigdy nie brać z piękna stworzenia więcej, niż dajemy; nigdy nie niszczyć bezmyślnie dla zaspokojenia chciwości; nigdy nie odmawiać oddania naszych rąk do budowania piękna ziemi; nigdy nie brać z niej tego, czego nie możemy wykorzystać.

Daj nam serca, abyśmy zrozumieli,
Że niszczenie muzyki ziemi to tworzenie zamieszania; że niszczenie jej wyglądu to oślepianie nas na piękno; że gdy dbamy o nią, ona będzie dbać o nas.

Zapomnieliśmy, kim jesteśmy. Szukaliśmy tylko własnego bezpieczeństwa. Wykorzystywaliśmy po prostu dla własnych celów. Zniekształciliśmy naszą wiedzę. Nadużywaliśmy naszej władzy.

Wielki Duchu, którego suche ziemie są spragnione, pomóż nam znaleźć sposób na odświeżenie Twoich ziem.

Wielki Duchu, którego wody są zatkane gruzem i zanieczyszczeniami, pomóż nam znaleźć sposób na oczyszczenie Twoich wód.

Wielki Duchu, którego piękna ziemia staje się brzydka od niewłaściwego użytkowania, pomóż nam znaleźć sposób na przywrócenie piękna Twojemu dziełu.

Wielki Duchu, którego stworzenia są niszczone, pomóż nam znaleźć sposób na ich odnowienie.

Wielki Duchu, którego dary dla nas są tracone w egoizmie i korupcji, pomóż nam znaleźć sposób na przywrócenie naszego człowieczeństwa.

O, Wielki Duchu, którego głos słyszę w wietrze, którego oddech daje życie światu, usłysz mnie; potrzebuję twojej siły i mądrości. Niech kroczę w Pięknie.

autor Wielki Grzmot – Algonquin z końca XIX wieku